Já nú er ég orðin ein í kotinu aftur. Georg skellti sér óvænt til Köben í morgun, pantaði miða í gær og hringdi í Hildi og Þórhall og heimtaði gistingu :) En hann verður víst í Köben í dag og fer yfir til Lundar á morgun og vonandi kemur hann heim annað kvöld. En hann er víst að fara að velja úr einhverja fiska í söfnum þar til að fá send hingað heim svo hann geti skoðað. Sjálfsagt mikið stuð.
Helgin var annars ljómandi blanda af afslöppun og dægrastyttingum. Á sunnudaginn fórum við Auður og Emelía á Salongen og tókum þátt í amatörkeppni í biljard. Við komumst allar áfram úr fyrsta útslætti (grúppukeppninni) en við Emelía komumst ekki lengra. Auður hetja hins vegar komst alla leið í undanúrslit og náði að vinna alla stóru hrikalegu strákana sem voru þarna :) Nei segi svona, þeir virkuðu nú svolítið skerí þegar við komum fyrst en síðan voru þetta allt yndælis grey þegar maður byrjaði að tala við þá.
Í gær var síðan fyrsti stjórnarfundur TRIQ, biljardklúbbsins okkar, þar sem ég verð víst ritari og Auður gjaldkeri :) Þau hin vita ekki hvað þau eru að kalla yfir sig, ólæsileg prótókoll þar sem ritarinn er ófær um að skrifa sænsku og bókhald í klessu þar sem gjaldkerinn er "lyckligt ovetande" [ísl: hamingjusamlega óvitandi], eins og maður segir á Sælumáli, um allar þær reglur og venjur sem hafðar eru í sænsku bókhaldi. Verður áhugavert. Þetta er bara svo dæmigerður munur á Svíum og Íslendingum, Svíar geta ekki en Íslendingar gera bara, vonast síðan eftir bestu útkomu, því það voru fleiri í stjórninni sem voru betur hæfir en undirritaður og landi hennar, t.d. full talandi og skrifandi á tungumálinu, en þeir bara kunnu ekki og gátu ekki og allt var eitthvað svo "jobbigt" [ísl: erfitt, mikil mæða]. Ætli það séu samt ekki aðeins aðrar áherslur í þessu félagi en forðum daga þegar ég var formaður Hvarfs. Það voru nú skemmtilegir dagar þar sem aðal áhyggjuefni stjórnarinnar (T-listinn) var í raun að plana djamm næstu helgar ;) eða svona hér um bil. Er enn á því að engin stjórn hvorki fyrr né síðar geti slegið óvissuferðina sem við (aðalega Soffía) sáum um. Fólk vissi ekki einu sinni hvar það hefði verið þegar það kom til baka ;) Ahhhh gamlar minningar, svona þær sem ekki týndust í ölæðinu :)